12 Eylül cuntası! Offff ki ne off!

Cuntanın başındaki hain 50 gencin idam kararını imzalamış.

Cezaevlerinde ölenlerin sayısı 171.

Bu nasıl bir caniliktir.

650 bin kişi gözaltına alınmış.

203 bin kişi askeri mahkemelerce yargılanmış.

1 milyon 683 bin kişi fişlenmiş.

Neler olmuş neler!

Bütün bunlar ben doğmadan bir yıl önce olmuş.

Ne darbeler görmüş bu millet.

27 Mart 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980, 28 şubat 1997 bu liste birazcık daha uzun.

Türkiye’nin utanç tablosu.

Benim yaşım yetmiyor ama, o zamanları yaşayan büyüklerden dinlediğim ve okuduğum kadarıyla , bir sıralama yapacak olursak en kötülerin başında 12 Eylül geliyor.

Her darbede ülke biraz daha gerilemiş, hainler sayesinde.

Bir çok değerli bürokrat, siyasetçi, yok edilmiş.

Neresinden bakarsak bakalım, bunların yanlış işler olduğunu herkes kabul eder diye düşünüyorum.

Geçtiğimiz günlerde de 104 amirelin fikirlerini beyan ettikleri bir duyuru yayınlamalarıyla yine darbedir , muhtıradır dillere destan oldu.

Yahu adamlar emekli olmuş, neyle darbe yapacak.

Ya da hadi yapacak diyelim, neden önceden bunun haberini versin.

Ben olsam gelir bir gece seni yatağında, rüyanın ortasında üzerinde donunla ya da belki de donsuzsundur, bilemeyeceğim, alır götürürüm.

Ne kadar darbe meraklısıymışsınız dilinizden düşüremiyorsunuz, aklınızdan çıkaramıyorsunuz

Bir şeyi kırk defa söylersen olurmuş bak! demedi demeyin.

Yoksa yarası olan gocunur mu desek acaba.

Eee kendinden emin değilsindir, her an beklersin tabii.

Sonra da en ufak bir kıvılcımda yangın var diye bağırırsın.

Geçtiğimiz yıllarda bir dizi film repliği vardı; “mağdurumda mağdurum” diye , hatırlayanlar olmuştur.

Dizi komediydi bu arada.

Son zamanlarda Türkiye siyaseti de komediye dönmüş durumda, ama halka drama olarak yansıyor.

İktidarı ve muhalefeti kurmuşlar bir tiyatro sahnesi oynuyorlar.

Senaryoyu da beraber yazıyorlar.

Eh alkış tutanları da var.

Araya başka senaryo girecek olsa başlıyorlar ağlamaya.

“Mağdurum da mağdurum.”

Şimdi gelelim amirallere ; of be amirallerim sizde yani , gündüzler çuvala mı girdi, gece gece iş yapıyorsunuz?

Ya da ne gerek vardı toplanarak duyuru yayınlamaya, konuşarak halledilemez miydi?

Valla ne diyeyim hiç yakıştıramadım.

Size bir şey söyleyeyim mi?

Rezillik diz boyu.

Kabul edin ki iş birliği ile her şeyi elinize yüzünüze bulaştırdınız.

Şapka düştü kel göründü!