Ben anneyim!!!Bir çocuk istiyorum .Ama bu defa yaralı bir çocuk istiyorum ,ailesinden yuvasından kopmuş, el uzatacak kimsesi kalmamış bir çocuk istiyorum. Bana anne demesin ama yüzünü güldüreyim istiyorum. Bir daha küçük yüreği acı ve korku içinde çarpmasın istiyorum. Onun yüzüne bakınca bana bu zulmü unutturmasın istiyorum. Bana “Ey Allah’ın kulları hesap günü gelinceye kadar sabredin” ayetini defalarca hatırlatsın istiyorum. “Zulme engel olamadık Ya Rasulallah şefaat nasıl dileyelim senden” sözünü bana hatırlatsın istiyorum. Ben acizim ,ben güçsüzüm . Ben Filistin’li,Yemen’li,Doğu Türküstan’lı bir çocuk kadar elimi taşın altına koyamadım, bedenimi siper edemedim zalimin zulmüne.Ayıbımı günahımı,borcumu bana her defasında hatırlatan bir çocuk istiyorum. Ben bir Zeynep olamadım !Kerbelada susuz kalan kardeşim için ,Yezitleri karşıma alamadım! Ben Sümeyye olamadım! Ben Asiye olamadım! Ben Fatıma olamadım! Ben Aişe olamadım Ya Resullallah !!! Ben yaraları saramadım. Ben mücahide olamadım.Tek acziyetim sana Allah’ım…Sadece;Duâ Duâ Duâ! Derim .Ne güzel şeysin Sen ,yere fısıldarsın Allah duyar .Arşı âlada yankılanır feryadımız, yalvarışımız .Rabbimiz merhamet ederde inşallah Ebâbiller gönderir İsrailin üzerine.Gönül ister orda olmayıda ,bedene geçit verilmez der Susarım.

Hiçbir şey istemem senden Allah’ım !Sadece; ANNE OLMAK İSTERİM Filistinli bir çocuğa! ANNE.