Savaşın vermiş olduğu yokluk, eziyet, yoksulluk, zulüm ve ızdırap içinde yaşayanlar kendilerini  yetiştirmek, zulüm edenlere karşı savunmaya geçmeleri için elbette çok okumaları, haklarını hukukunu koruyacak konumda olmaları gerekiyor. Aksi takdirde hayata gerçekleri görmeden başlayanların bu ülkeye hiç bir faydası dokunmaz. Faydası olmadığı gibi de devamlı birilerinin elinde kullanılan maşa haline gelirler. Tıpkı bugünün Türkiye’sinde olduğu gibi. Hani birileri çıkıp bu ülkede okumuş  insanlar bu ülkeye  zarar veriyor  diyorlar ya onun için de hiç okumayan güdülebilecek bir neslin oluşmasını isteyenlerin ülkesi haline geldik. Haksızlığı, hukuksuzluğu görmeyen bir milletin koyundan hiç bir farkı yoktur.
Geleceği yok olmuş, ekonomisi çökmüş, halkın güvenini kaybetmiş bir yönetimi  hak etmiyoruz.. Türkiye Cumhuriyetini bizlere emanet eden Atalarımızdan kalan mirasımızı koruyamadık. Ülkenin kalkınması, gelişmesi, yükselmesi için eğitim gereklidir. Eğitim, fakat her konuda  eğitim. Tarımda, Teknolojide, adalette, hukukta, yönetimde, ticarette günlük yaşamda eğitime  önem verilmelidir. Eğitim aile de başlayıp yaşamın bitimine kadar  sürmelidir. Eğitim önce ebeveynden  sonra okuldan sonra çevreden  alınır. Toplum olarak her  birey eğitimli olursa kötülüklerin, cinayetlerin yolsuzluğun haksızlığın olmadığı  saygılı birbirinin  hakkını hukukunu gözeten toplum  oluşur. Eğitim tüm geleceği aydınlatan insanları bir birine bağdaştıran ülke kalkınmasında, teknolojide, sanayide, ülkenin büyümesinde en önemli unsurdur.
Yenilik partisi olarak  bizim ilk başta ele alacağımız eğitimdir. Eğitime ve öğretmenlerimize gereken değer verilerek  onların kıymetli bir mücevher olduklarını  bilmemiz gerekir. Bu değerlerimize Saygıyı, sevgiyi göstermeliyiz.
Eğitimsiz bir ülke, çorak bir tarlaya benzer. Ne ekilebilir ne de biçile bilir. Toplum olarak eğitime gerekli değeri ve önemi vermezsek, bu  yüz yılın sonunu göremeyiz.

SEMAHAT CEYHANLI