Canından çok sevecek birini arıyorsan
Hemen eve koş annen kapıda bekler.
Garibim anneler zaten hep bekler !
Evde bekler,
yemeğin başında bekler,
kocadan gün yüzü bekler,
evlattan hayır bekler,
çamaşır asar, kurumasını bekler.
Ömür geçer,
gelir gider
bekler…
Fakat ömrünü adarken sevdiklerine tek bir şey beklemez ” karşılık ”

Karşılıksız sevmenin adıdır ANNE.Dünyaya gelmemize vesile olan anne babalarımız; bizlerin büyümesi, yetişmesi, ailesine, nesline, nefsine ve topluma yararlı insanlar olması için yememiş yedirmiş, giymemiş giydirmiş, hasta olduğumuz zaman bizlerden daha çok hasta olup gecelerini gündüz etmiş ve daha sayamayacağımız nice nice fedakârlıklara katlanmışlardır. Efendimiz (s.a.v), “Cennet annelerin ayakları altındadır” (Kudai, Müsned) buyurarak cennete ve ilahi rahmete vasıl olmanın yolunun, anne ve babanın rızasını kazanmaktan geçtiğini bizlere bildirmiştir.
Allah Teâlâ Kur’ân-ı Kerîm’de, kendisine ibadetten sonra anne babaya itaati emretmiştir. Çünkü insanın varlığının hakiki sebebi Allah Teâlâ’dır; zâhirî sebebi ise anne ve babadır.
Dinimizde yüce Allah’ın hakkından sonra gelen en büyük hak, anne baba hakkıdır. Bu öyle büyük bir haktır ki yüce Mevlâ, âyetlerde kendi hakkının peşinden hemen anne babanın hakkını zikrederek şöyle buyurmuştur:
“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ‘of!’ bile deme; onları azarlama, ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: ‘Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!’ diyerek dua et.” (İsrâ, 23-24)
Bundan daha güzel ifade olmaz. Yani, anne ve babanıza iyilik ederek ve onlara acıyarak muamele ediniz. Onlar yaşlandıkları an, onlara sert söz söylemeyiniz. Onların hizmetini seve seve yapınız; çünkü onlar daha önce sizin için nice fedakârlıklar yapmışlardı. Onlara yumuşak ve kibar söz söyleyiniz.
İbn Ömer (r.a) bu âyet-i kerimeyi şöyle tefsir etmiştir: “Anne ve babaya hitap ederken, ‘Babacığım, anneciğim’ demelidir.”
Anne babaya iyilik yapmak, onlara dil uzatmamak, onlara karşı gelmemek onlara itaattendir. Anne babaya karşı gelmek, kendilerini dil veya hal ile incitmek büyük günahtır. Dinen mahzurlu olmayan hususlarda anne babaya karşı gelmemelidir.
“Biz insana, ana-babasına iyi davranmasını tavsiye etmişizdir. Çünkü anası onu nice sıkıntılara katlanarak taşımıştır. Sütten ayrılması da iki yıl içinde olur. (İşte bunun için) Önce bana, sonra da ana-babana şükret diye tavsiyede bulunmuşuzdur. Dönüş ancak banadır.” (Lokman/14) âyetinin tefsirinde büyük müfessir Süfyan b. Uyeyne (rh.a) şöyle demiştir: “Kim beş vakit namazı kılarsa yüce Allah’a şükretmiş olur. Kim de beş vakit namazın peşinden anne babasının affı için dua ederse onlara teşekkürü yerine getirmiş olur.”
Tâbiînin büyüklerinden Kâ’b el-Ahbâr (rh.a) demiştir ki: “Allah Teâlâ, kul, anne ve babasına âsi olduğu zaman, onu helâk etmekte acele eder. Kul, anne ve babasına iyilik ve ihsanda bulunduğu müddetçe ömrü bereketli olur. Onlara yapılacak iyilik, bir şeye ihtiyaç duyduklarında güç nispetinde hâcetlerini (ihtiyaçlarını) gidermektir.”
Buhari ve Müslim, İbnu Mes’ud’dan (r.a) rivayet eder: “Rasulullah’a (s.a.v) sordum:
– Ey Allah’ın Rasulü! Hangi amel Allah Teâlâ’ya daha sevimlidir?
– Vaktinde kılınan namaz!
– Sonra hangisi?
– Ana-babaya iyilik yapmak!
– Sonra hangisi?
– Allah yolunda cihad etmek!”
İbn Hibban ve el-Hâkim şöyle rivayet eder: “Allah’ın rızası, ana-babanın rızasındadır! Allah’ın gazabı ana-babanın gazabındadır!”
et-Taberani’den gelen bir rivayet ise şöyledir: “Allah’a itaat, ana-babaya itaate bağlıdır. Ana-babaya isyan Allah’a isyan gibidir!”